Safrâ bir hılttır. İti ve hiddetli kandan ıssı ve hafîfrekdir. Zîrâ köpüktür. Tabîʻîsinin rengi sarı ve kırmızıdır. Tabîʻatı hârr ve yâbisdir. Taʻmı acıdır. Mahalli öddür. Eğer ödde cemʻ olmayaydı kan ile cümle bedene yayıla idi. Bedene sarılık illeti olur idi. Ve ağız muttasıl acı olaydı. Safrâ kaçan ki kızıl ciğerde mütevellid olur. İki kısım olur. Bir kısmı kan ile aʻzâya gider, ta ki aʻzâda safrâdan bir cüzʼ olmağiçün. Ve bir kısmı dahi öde gider, ona gıdâ olmağiçün. Safrânın fâidesi evvelâ âdeme zihin ve zekâ ondan olur. İkincisi akciğerin gıdâsıdır. Üçüncüsü kan galîzdir. Mâsârîkâ dedikleri k...