Köşe Penceresi
”اوغلم پاشا اولسون!“ دييه ، بتون مالنى ويرر. حافظ مكتبندن آلير، آوروپه يه كوندرر. فقط او چوجغڭ حيات ابديه سي تهلكه يه كيردي دوشونه مييور. و دنيا حپسندن قورتارمه يه چاليشييور. جهنّم حپسنه دوشمه سني نظره آلمييور. فطري شفقتڭ تام ضدي اولارق او معصوم چوجغني، آخرتده شفاعتجي اولمق لازم كليركن دعواجي ايدييور. او چوجق، ”نه ايچون بنم ايمانمي تقويه ايتمه دڭ؟ بو ه...